Het lijkt erop dat de randen van zijn wond alweer aan het helen zijn. Licht roze vlees aan de rand en het ziet er goed uit. Ook het verloren duimbotje lijkt geen problemen te geven.
Tot vandaag uitgesteld wat we vanavond zullen gaan doen. We zouden hem meenemen maar met zijn kap in de bench en zijn enthousiasme voor mensen lijkt een huisfeestje geen goed plan.
Vanmorgen lekker uitgeslapen. Peer stond pas om 10.00 uur met zijn kap tegen de slaapkamer aan te schuren. Opstaan moet dan snel want uitslapen was al als een kadootje van Peer aan ons.
Het biotexbadje ging super goed en ook de acederm spuit ging als een wolkje langs de wond.
Omdat M ziek is, blijft het gezellig voor Peer in huis met de hele roedel bij elkaar.
Toen ik begon te roepen naar M dat hij die hond van mij af moest halen omdat de hete thee, waar ik net een slokje van nam, mijn trui in kolkte was het speeluurtje voor Peer.
Eerst waren de sokken van M aan de beurt om vervolgens zijn benen te vangen tussen zijn poten. Wel heel fijn om te zien dat we Peer en zijn spel al redelijk onder controle krijgen.
Om hier te komen hebben we veel geduld nodig. Dit betekent dat hij acht keer rustig op zijn plek moet worden gezet zonder boos te worden nadat hij acht keer met zijn vieze open wond op de bank is gesprongen.
Uiteindelijk geeft hij op en blijft hij op zijn plek. Al een hele vooruitgang omdat hij een aantal weken geleden nog 28 keer op zijn plek moest worden gezet.
Nu is dat het probleem niet maar het feit dat je het zonder negatieve emoties moet doen is erg moeilijk. Ook omdat je helemaal nergens meer aan toe komt. Soms is het makkelijker te denken: ‘ach, laat hem maar even”. Maar dat is verkeerd en een stap terug in het gedrag krijgen zoals je hebben wilt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten