Zijn gebroken wolfsklauwbotje (duim)lag vanmorgen netjes naast zijn mand. De wond zag er nog steeds mooi uit dus even afwachten wat de arts zal zeggen.
Tegen de middag kwam vriend Mug uit Italië langs. Voor Peer goed, omdat hij de laatste tijd alleen mensen met angst voor hem, of voor zijn kappie tegen komt. Het enthousiasme van Peer voor bezoekers kan Mug wel aan. Het duurde dan ook niet lang voordat hij begreep dat hij pas aandacht kreeg als hij netjes ging zitten. Het enthousiasme was snel over en dat geeft hoop voor de volgende bezoekers.
De arts vond de wond er mooi uit zien. De haren die er inkomen zijn niet te voorkomen dus voorlopig, ze had het over 4 weken, 2 maal per dag in een badje. De kap omhouden totdat de wond helemaal dicht is. Want met een korst op de wond en zonder kap zullen we binnen minuten terug bij af zijn.
Na de arts heerlijk gewandeld. Thuisgekomen plast meneer direct op het kleed wat we voor de veiligheid even in de computerkamer hadden gelegd. Met een corrigerende tik op zijn achterste meteen naar het balkon gedirigeerd maar omdat het putje niet was leeggelopen stond er op het balkon een dikke laag water. Dus eerst dat ontstoppen en met de trekker droog trekken, vervolgens Peer naar buiten om te plassen en daarna meteen zijn ‘ongelukje’ opruimen.
Pfffff mijn hoofd erbij houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten