3 januari 2012

Positieve Peer

Vandaag heb ik besloten positieve kanten te zien die Peer met zich meebrengt.

Zo is mijn huis en balkon nog nooit opgeruimd en schoon geweest. Dit omdat Peer 2 x per dag in bad gaat, we met het badwater het balkon zo schoon mogelijk proberen te houden. Dagelijks alle kleden wassen, stofzuigen en dweilen om het huis zo schoon mogelijk te houden voor Peer zijn wond. Ook de bloedvlek die standaard op Peer zijn borst zit (doordat hij op zijn poot ligt) wordt meerdere keren per dag schoongemaakt.

Wat kan je toch een hoop doen met babybillendoekjes(!)

Deze laat ik hem eerst ruiken en, zeer positief, ze worden niet meteen opgegeten, voordat ik deze gebruik voor het schoonmaken van zijn bloedvlekken. Zo weet hij wat ik met hem van plan ben en hoeft hij als dove hond niet zo onzeker te zijn.

Ook heb ik geen dode huidcellen meer op mijn schenen of kuiten van zijn lampenkap die hij koste wat het kost tegen me aan laat schuren als ik me door het huis beweeg.

Val ik lekker af van het niet relaxed kunnen eten van snacks dus laat ik het achterwege. Krijg ik enorme spierballen van hem uitlaten en op zijn plek zetten en is mijn korte lontje veel langer gebleken.

Ook ben ik creatief met plakband, om zijn lampenkap zo lang mogelijk in leven te houden, houdt ik me aan een zeer strak schema, omdat hij anders de boel afbreekt en ik op deze manier bijna genoeg tijd voor mezelf en werk overhoud.  Ook zitten M en ik veel meer op een lijn omdat we alle stappen van te voren bespreken.

Daarbij kan Peer al redelijk goed alleen zijn door het oefenen van time-outs op de gang.

Positief denken laat positief ontwikkelen. Blijkbaar heeft de kamerdeur vannacht niet goed dicht gezeten en buiten dat er een witte plek haren op het kleed over de bank ligt, is er (nog) niets stuk.

Ook zijn poot lijkt dicht te zijn buiten wat wondvocht om.

Ook zijn voorhuidontsteking is gelijk over met de vele antibiotica die hij binnen heeft gekregen.

Wat een kanjer is het toch!

Wel heb ik gemerkt dat de commando’s verslappen. Poot geven kan niet echt meer omdat hij, buiten dat hij zijn eigen poot niet kan zien, ook het commando moeilijk kan volgen. Op het commando ‘blijf’ reageert hij ook steeds slechter maar ook dit is logisch te verklaren omdat we het nu alleen negatief gebruiken. Negatief in de zin van blijf op de gang, blijf zitten als we je in bad doen, blijf zitten op je kussen als we gaan eten.

Die moeten we dus weer positief gaan oefenen.

We beginnen ermee als we gaan wandelen. Dat vindt hij leuk dus bovenaan de trap zitten tot ik zeg kom maar. Dat heb ik geweten. Met een grote sprong had ik beide poten om mijn hals en zijn vieze bloedborstje in mijn gezicht. Dit is waarschijnlijk iets wat hij vaker gaat doen want hij heeft er lol in. Dat ik bijna achterover van de trap afviel met hem om mij heen, lijkt hij niet erg te vinden.

Tijdens het koken kwamen we erachter dat de kamer blauw stond van de rook. Na lichtelijk paniek, alles gecheckt op brand maar niets gevonden. Later kwamen we erachter dat Peer een stukje plastic van zijn kap of van een lege fles (het is niet meer te identificeren) onder de gashaard had geschoven. “gelukkig maar”.