Helaas vroeg Ansel (mijn loge uit Amerika) erg veel aandacht
en omdat hij steeds ging gillen als Peer op zijn voet stond of überhaupt naar
hem keek (niet dat hij bang was maar hij was gewoon een erg luide Amerikaan)
kreeg ik elke keer schrik dat Peer iets deed wat niet mocht. Buiten dat er
deuren openstonden en computers op de grond werden achtergelaten waar ik me dan
weer verantwoordelijk voor voelde, liet vriend Ansel ook nog eens duidelijk
weten dat alles in Amerika beter is en kon hij nergens van genieten. Na vier
dagen stress en oncomfortabel gevoel heb ik aan Charlotte gevraagd hem te
vertellen dat hij beter ergens anders kon gaan slapen. Gelukkig deed hij dat
meteen en keerde er weer rust terug voor zover dat kan in een verbouwing.
Het hele Ansel verhaal had nogal wat veranderingen voor Peer
meegebracht. Buiten dat ik erg onrustig werd van de man, mocht Peer ook van
alles van hem. Zo trof ik hem in zijn bed aan als ik ’s ochtends wakker werd en
nam hij totaal geen overwicht op Peer die dat zo enorm nodig heeft.
Met Charlotte ging het overigens geweldig. Ze nam de rust en
dat sloeg meteen over op Peer. Geweldig om te zien dat ik niet mijn hele prive
leven hoef op te geven voor Peer maar dat er ook mensen zijn die er lol in
hebben hem samen met mij te temmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten