12 mei 2012

Met mijn oom afgesproken dat hij best met Peer mag wandelen maar binnen moet hij in de bench. Ook afgesproken dat als Peer in zijn bui komt, hij hem vastbind aan een paal en wacht totdat zijn bui over is.

Dat heeft hij niet gedaan.

Het begon in de winkel waar allemaal ballen te koop lagen. Peer had er al snel een in zijn bek en samen met mijn neef kreeg mijn oom de bal eindelijk los. Ze stonden al op het punt de bal te kopen omdat Peer zijn nieuwe schat niet zomaar zou afstaan.

Daar werd hij opgewonden van….. Op de terugweg kwam dat eruit. Zodra hij in zijn riem ging happen, gaf hij de hond aan mijn neef, die van niets wist, en gezellig op zijn hurken bij hem ging zitten. Dat resulteerde in een gescheurde broek en een blauwe plek omdat zijn velletje er nog tussen zat.

Helaas hoorde ik dat Peer bij het uit zijn bench halen, toch nog even snel op een kruipende peuter was gesprongen. Gelukkig geen huilbuien en omdat ik er niet bij was, kon ik de situatie ook niet inschatten.

Buiten stond een picknick bank waaraan ik Peer goed kon vastmaken. De hulp van de eigenaar om hem aan een hondenpen te zetten heb ik maar afgeslagen omdat zelfs de paal van de waslijn mij niet sterk genoeg lijkt.

Peer is lekker gaan lounchen. Onder de bank, op het zit gedeelte en zelfs languit er bovenop. Zo kon hij lekker kijken naar de paarden.

Erg grappig om te zien dat kleine D (6 jaar) totaal geen angst heeft voor Peer en hij daarop zeer goed reageert. Doet alle kunstjes en knuffelt er op los.

Wel vermoeiend om het allemaal in de gaten te houden omdat D geen angst heeft en te pas en te onpas richting Peer gaat.

Toen Peer zich ging vervelen, had hij binnen een paar onbewaakte minuten de picknickbank deels opgegeten. Gelukkig vond de eigenaar het geen probleem en kon hij met aanpassingen de bank weer gebruiksklaar maken.

In de middag ging Peer mee op de boot. Om hem daar rustig te houden mocht hij de hele weg bij mij op schoot en kwam kleine D naast mij zitten om zijn voeten te kietelen. Heel goed voor Peer om zo enorm veel omringt te worden door kleine kinderen.

Later in de middag ging de rest naar een dierentuin en was het Peertijd. Dus lekker gewandeld in giethoorn.

Bij zijn laatste plas zag ik dat Peer behoorlijk waaks deed tegen Jeroen. Jeroen liep buiten in het donker en kwam naar ons toe gelopen. Daarop liet Peer een angstaanjagend gegrom horen en was het aan mij hem te laten zien dat hij mij niet hoefde te beschermen. Zodra ik dat gevoel overbracht en de lijn losliet, waren ze weer dikke vrienden.