Peer was erg vroeg wakker vanmorgen. Vanuit zijn
bench begint hij dan te piepen en wij liggen direct wakker. Aandacht geven als
hij piept is geen optie. Maar als hij moet plassen willen we hem wel graag
meteen naar buiten doen. Het juiste moment uitkiezen is dus cruciaal. Zodra hij
even stil is, ontspant, staan we op. Zo belonen we zijn ontspannen houding.
Na even geklust te hebben vertrekken we naar Drenthe
voor een familieweekend van mijn moeders kant. Omdat er veel kleine kinderen
rondlopen, wordt het voor Peer een vermoeiend weekend.
Naast ons huisje lopen paarden. Super, want daarmee
wil ik gaan oefenen met Peer. Dat betekent buiten eten terwijl de paarden staan
te kijken. Zo veel mogelijk ontspanning zoeken terwijl de paarden in de buurt
zijn en als het kan, gaan we kennis maken.
In de avonduren een hele discussie gehad met mijn
oom. Of ik hem niet vertrouwde met mijn hond. Hij had immers al 40 jaar boxers
gehad…..
Toen alle kinderen naar bed waren, mocht Peer even los. Dat duurde een paar seconden voordat hij in de borrelnootjes dook.
Ondeugend mag hij natuurlijk zijn, maar ik zit nog
met het beeld in mijn hoofd dat Peer voedselagressie kan vertonen en dat wil ik
voorkomen. Helemaal omdat de familie dan zo’n beeld krijgt van een gevaarlijke
Peer terwijl hij alleen uit instinct handelt.
Gelukkig liet hij zich gewoon wegtrekken met zijn
neus uit de nootje om vervolgend de keuken in te duiken.
Terug naar de bench dus want dit huis is nog lang niet
PeerProof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten