Peer laat duidelijk weten dat hij liever niet met muilkorf aan de riem loopt. Sterker nog, hij loopt gewoon niet meer.
Dit mag ik niet toestaan maar vind het stiekem wel grappig en dat versterkt natuurlijk zijn reactie.
Eigenlijk de hele weg zonder muilkorf gelopen tot op het einde mijn veters onweerstaanbaar naar hem begonnen te roepen. Ik had haast en kon dus niet teveel tijd steken in de correctie. Dus maar even snel de korf om. Het omdoen vindt hij overigens niet erg.
We hebben een drukke dag vandaag. Allemaal dingen waar Peer mee op sleeptouw kan worden genomen. Zo heeft hij in Hoog Catherijne bij de AH moeten wachten terwijl ik boodschappen deed, is hij mee gaan winkelen naar halfords en de anwb winkel op zoek naar sneeuwkettingen en zijn we naar de garage geweest voor een nieuwe lamp. Bij de garage duurde het een half uur en zijn we dus lekker naar een strandje in de buurt gelopen waar we 2 goldens tegen kwamen.
Omdat hij zich met 2 honden wel wat voorzichtiger gedraagt, heb ik er nog aan gedacht om hem zonder korf te laten rennen. Maar voor zijn leerproces en mijn gemoedsrust heb ik hem toch maar om gedaan.
De honden waren fantastisch. Hoe irritant Peer ook om het reutje heen liep te drentelen en te duwen, de golden negeerde hem volledig.
Grappig om te zien dat Peer niet meer het water in gaat. Ook niet achter zijn nieuwe vriend aan. Gelukkig maar want het is te koud.
Na een tijdje was het dan eindelijk zover, de golden irriteerde zich mateloos en wilde laten zien dat hij de baas is. Zoals veel honden doen, werd Peer bereden.
Normaal vind ik dit niet goed maar ik wilde zijn reactie graag even afwachten. Zonder enige vorm van agressie en met een uithoudingsvermogen van een Bull had de golden na enige tijd succes met zijn dominantie uitlatingen. Peer ging heel even op zijn rug voor deze oudere man en dat is fijn om te zien zo in zijn pubertijd.
Peer controleert vaak waar ik ben tijdens zijn spel en dat is een enorme vooruitgang. Niet dat hij komt maar hij zoekt me wel op met zijn ogen en af en toe rent hij even langs om te ruiken of ik er nog ben.
Na een tijdje rennen is het tijd om af te koelen en hem te laten hijgen zonder muilkorf. Terug in de garage was hij dan ook super lief en heeft als een lappenpop in mijn schoot gehangen totdat de auto klaar was. Al het personeel kreeg een zwak voor hem en uit de jas van een bezoeker (waar Peer wel veel interesse in had) werden hondenkoekjes getoverd.
De man, een opa van in de 70, vertelde dat hij het zo leuk vond dat mensen met honden altijd zo sociaal zijn. Ook al hebben ze een zo’n lelijke. Daar heeft hij gelijk in J
De avond was nog wel even zoeken voor Peer wat hij nu weer kon gaan doen. Hij besloot aan het blad van de plant te trekken en trok zo plant met tafel en al op de grond. Dit zijn momenten dat je beseft dat hij doof is.
Ten eerste ben je te laat aanwezig wat je met een horende hond met je stem af zou kunnen doen en ten tweede schrikt hij zich niet lam van het lawaai waardoor hij besluit het nooit meer te doen.
Voor mij de taak om de plantenspuit erbij te pakken en hem uit te dagen nogmaals het blad van de plant te pakken. Bij het opengaan van zijn bek meteen te spuiten. Na drie keer proberen heeft hij toch echt de spray met het blad gecombineerd in zijn hersenen en denkt hij er niet meer aan om een blaadje in zijn bek te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten