8 juli 2013

Peer staat al voor het raam te wachten op vriendjes. Eerst kwam Tukker en een half uur later Diesel. Meteen hondjes ingeladen en richting duinen gereden. Hier is het in de ochtend nog lekker koel en kan ik mijn bosrondje bewaren voor de middag wandeling.

Om meteen iets goeds te doen voor de wereld heb ik besloten om op elke wandeling zwerf afval van mensen mee te nemen. En om ergens een grens te trekken (mensen zijn zwijnen!) voor elke hond 1 item.

Nadat de mannetjes heerlijk en lang gezwommen / gepootjebaad hadden, liepen we terug om daar Jessy de Bull met haar nieuwe eigenaar te zien. Zij ging hem die dag ophalen en ik weet zeker dat Jessy zich geen beter baasje zou kunnen wensen. Welkom thuis Jessy!!

In de late middag tijd om een wandeling in het bos bij een meer te maken. Hondjes werden om 1500 uur weer wakker dus we zitten in een goed ritme.

Aangekomen mocht Peer als eerste uit de bus en hij ging meteen even een hondje gedag zeggen die ook net uitstapte. Terwijl ik aan de telefoon was, liet ik de andere hondjes uit de auto om vanuit mijn ooghoek een hele boze mevrouw te zien die haar hond in de auto smeet en vervolgens, toen Peer wel even de auto in ging om gedag te kunnen zeggen, zelf haar auto in sprong om heel boos en hard weg te scheuren. Ik heb nog lief naar haar geglimlacht en gebaard dat mijn honden los liepen dus of ze een beetje voorzichtig wilde wegscheuren.

Tijdens de wandelingen hadden de drie musketiers erg veel lol. Toen Tukker Diesel koppie onder duwde, zat er zoveel haar voor Diesel zijn ogen dat de kant niet meer te vinden was. Gelukkig reageerde hij nog op mijn stem en kon ik hem zo aan de kant krijgen waar hij zich eens flink kon uitschudden om zijn zicht weer terug te krijgen.

Diesel zit in zijn onzekere fase dus deze wandeling eens gebruiken om hem meer zelfvertrouwen te geven.

Hij is van het graven en donkere bosjes. Dus bij elke mogelijkheid bleef ik staan zodat Diesel zijn ding kon doen en Tukker en Peer het ook interessant begonnen te vinden en achter hem aan gingen. Ik zag het kleine mannetje groeien in zelfvertrouwen tot het punt dat hij alleen nog maar ruw mee wilde spelen met Tukker en Peer.

Op de terugweg, ik besloot hetzelfde rondje terug te lopen omdat ze dan nog meer mogelijkheden hadden om te zwemmen en Diesel cool te gaan vinden, kwam ik de dame van de wegscheurende auto tegen. Ik vroeg aan haar of ze misschien iets vergeten was en dat nu had opgehaald….. ik kon het niet laten……

De dame gaf meteen toe dat ze schrok van Peer zijn uiterlijk omdat je zoveel slechte dingen over dit ras hoort. Mijn reactie met, oh ja, ik dacht dat dat alleen over pitbulls was, bracht haar op het verkeerde been. “is dit dan geen pitbull?”

“Nee mevrouw, en beseft u wel dat dit discriminatie is?” terwijl haar hond uithaalde naar die van mij. Tja, geef haar hond eens ongelijk. Baasje was bang en moest beschermd worden. Peer schrok en deed snel een stapje terug. Diesel (5 mnd) ging hem met zijn nieuw verworven zelfvertrouwen wel even verbaal vertellen dat hij niet zo lelijk mocht doen.

Ach ja, sommige mensen hebben door gebrek aan kennis zoveel vooroordelen.

’s Avonds kwamen de buren spontaan langs met Kees terwijl wij aan de BBQ zaten op het balkon. Kees de kleine keeshond is erg bang voor Peer. Voor elk groot ras eigenlijk. Ook al zijn dat nog puppies. Zijn baas vond het een slecht plan maar de bazin zag een mogelijkheid om ze aan elkaar te laten wennen.

Netjes buiten kennis gemaakt zonder dat Kees wegrende, vervolgens naar binnen gegaan waar mevrouw Kees al snel duidelijk maakte zonder geluid maar met lip dat ze Peer niet te dicht bij wilde hebben. Ging vervolgens op Peer zijn prinsessebed liggen met haar rug naar hem toe. Na een uur vond Peer het welletjes en ging zich enorm uitsloven om überhaupt een reactie van haar te krijgen maar durfde niet te dicht in de buurt van de gevaarlijke en optrekkende Keeslip te komen. Toen hij uiteindelijk een plekje had gevonden op de schoot van Kees haar baas gaf hij zijn kleine nieuwe vriendin op.