Vandaag komen Tukker en Bailey. Bailey is nog steeds
in haar experimentele fase en dat moet Peer ontgelden. Bij binnenkomst van
Tukker zeiden Peer en hij elkaar gedag om Peer kort daarna enorm te horen
piepen. Dat had ik nog nooit gehoord en omdat die twee elkaar niet eens
aanraakte ging ik op zoek naar de oorzaak. Peer zat met zijn duimloze poot vast
tussen het scharnier van het tuinhekje. Arm mannetje. Niets te zien aan het pootje
maar ook niet meer aan Peer.
Bailey is zo klein, dat ik mijn huis altijd een
beetje aanpas. Dat houdt in dat ze genoeg schuilplekken kan vinden voor als de
mannen te hard voor haar gaan. Zo kan zij als enige onder de tafel tussen de
stoelen door en is er in elke ruimte wel een veilige Bailey plek.
Omdat vooral Bailey zo enorm druk binnenkomt, gaan we gelijk maar een rondje lopen. Buiten neemt Bailey een blijheidsspurt om net over de hoge rand van de vaart tot stilstand te komen. Hoofd eerst kukelde ze zo de diepte in. Mijn schreeuw had dus ook geen enkele zin want ze stopte wel meteen maar gleed nog een stukje door. Toen ik plons hoorde gingen er een paar gedachten tegelijk door mij heen. 1. Waar laat ik Tukker en Peer als ik nu het water in moet springen, 2. Ik hoop dat ze kan zwemmen, 3. Ik hoop dat de boot haar niet plet tegen de kade.
Bij de rand aangekomen bleek ze zo het sloepje in te
zijn geschoven en de plons was van het water in de boot. Een geluk bij een
ongeluk dus!
Bailey dus aan de lijn want de hormonen maken van
haar een ongeleid projectiel.
De eerste plas die Peer deed was zo interessant voor
Bailey dat ze eronder door liep en compleet natgepiest werd door Peer. Omdat
miss B zo druk bleef tijdens de wandeling vond Tukker het tijd worden haar te
corrigeren waarop Peer reageerde en Tukker corrigeere (Peer mag dat ook niet
van mij) Interessante wandeling dus.
Thuisgekomen honden even allemaal in de bench gedaan
om rust te creeren en op het moment ligt Peer te slapen met de deur open,
Bailey lekker aan het spelen met wat speeltjes die Tukker vervolgens elke keer
stiekem afpakt.
Grappig om te zien hoe alle honden ook echt een eigen
karakter hebben en hoe ze aan elkaar wennen. Tijd om Tukker een volwassen rol
te geven wat er voorlopig nogal moeilijk uitziet omdat Tukker met bal in zijn
bek, ook het speeltje van Bailey wil afpakken en zij beide rondjes rond de
tafel aan het rennen zijn.
Tijd voor training!
Tijd voor training!
Hondjes samen eten, Dat is moeilijk voor Tukker want
die steelt alles. Eten maar ook speeltjes. Goede oefening voor hem dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten