Tijdens Peer zijn avondwandeling in het bos tussen de velden
was hij ons kwijt. Peertje was op jacht naar konijnen die hij wel rook maar
niet zag. Ook niet die ene die op 2 meter afstand vluchtte voor het
Peermonster. Maar aan de andere kant van de heg kon hij op het veld lekker
rennen. De heg, die zich splitste en diep het veld in liep, kwam niet meer
terug op het pad en dat was een moeilijkheid aangezien we Peer natuurlijk niet
konden roepen en door het donker ook niet meer konden zien. Gewapend met mijn
telefoon zwaaiend waar een lampje op zit hopend dat Peer dat zou zien. Gelukkig
kwam hij op het licht van mijn telefoon terug gerent en door de kortste weg te
kiezen, door het prikkeldraad, was meneer Peer weer helemaal happy bij ons te
zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten