Op het moment dat hij mij aankeek, zag ik dat hij
iets ondeugends van plan was en voordat ik kon reageren rende hij heel hard
weg. Weg van mij en het maakte duidelijk niet uit waarheen.
Gelukkig zag ik hem 2 minuten later al weer snuffelen
aan een boom waar hij volgens mij was vergeten van zijn wegloopplan.
Het moment dat hij mij zag kwam het plan weer
opborrelen en met een grote spurt was hij verdwenen.
Ik had geen haast en liep langzaam achter hem aan op
het smalle weggetje. Heel ver durfde hij toch niet te gaan en ik verwachte hem
eigenlijk op de hoek tegen te komen.
Op dat moment hoorde ik in de verte een vrouw
schreeuwen. Mijn moment dus om mijn pas wat te versnellen.
Op de hoek aangekomen zag ik nog net een vrouw in de
verte richting parkeer plek lopen die haar twee honden probeerde weg te houden
van een blije vlinderpeer. Dat lukte dus slecht en met een paar goed uithalen
van haar been naar Peertje, werd het spel alleen maar leuker voor hem.
Ik vond het niet nodig om er naar toe te rennen
aangezien Peer niets verkeerds deed en liep er op mijn gemak achteraan.
Op de parkeerplek aangekomen zag ik haar zichzelf nog
net haar auto naar binnen wringen met een been buitenboord op Peer te beletten
om ook in haar busje te springen.
Het moment dat de deur dicht ging, was het moment dat
Peer opeens bedacht dat ik ook nog ergens in de buurt moest zijn en liep naar
onze auto om bij gebrek aan beter maar met mij mee te rijden.
Volledig voldaan van zijn actie keek hij de
wegrijdende vrouw in busje nog na en ik kreeg een hele boze blik toegeworpen
die ik met mijn liefste glimlach heb beantwoord.
weglopen en spontaan met iemand anders meegelopen met
2 honden die daar niet van gediend was. Veel geschreeuw. Toen hij mij weer zag
vond hij het wel gezellig dat ik daar ook was en ging hij, bij gebrek aan beter
maar lekker bij mij in de auto zitten.
Lekker blij ding is het toch!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten