2 wandelingen meegelopen. In de middag eerst alleen omdat
de groep er nog niet was dus meneer Peer ging sjokkend en met lood in zijn
tenen met me mee. Ik ben me er erg van bewust dat hij de omgeving al zoveel
beter kent dan ik. Hij loopt zijn eigen hondenpaadjes en wil zelfs mee lopen
met een andere wandelaar want dit is immers de plek waar al die andere honden
altijd zijn. Gelukkig kwam hij weer naar mij en konden we de groep, die luid
blaffend aan kwamen rennen, opwachten waarna hij weer helemaal het mannetje was
en hijgend de actie opzocht.
Zijn hele bekkie is een grote glimlach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten