Vanwege de drukke dag is zijn lange wandeling
verplaatst naar de avond. Omdat we in de fase terecht zijn gekomen waarin ik
Peer vaker een paniekerig ‘waar is mijn baas’ gevoel wil geven. Laat ik hem
steeds meer los lopen om mijn ding te doen (bijvoorbeeld op de parkeerplaats) en vervolgens
weg te lopen zodat hij mij beter in de gaten gaat houden.
Zo ook in het restaurant bij weggaan. Er was niemand
meer aanwezig dus mocht Peer vanaf het terras los om zoo via de tuin terug naar
de auto te lopen. Best spannend want de schapen, geiten en 2 ezels staan ook op
dit terrein. Peer was erg opgewonden. Het was donker en hij was vrij te gaan en
staan waar hij wilde. Een paar keer was hij ons kwijt om dan met een noodvaart
achter ons aan te rennen.
Bijna bij de auto liep ik al met een zelfverzekerd
gevoel dat hij zo goed volgde en dat ik slimmer was dan hij toen hij niet meer
achter mij aan kwam maar een weiland met koeien op rende. Wachten had geen zin
meer dus toch maar even gaan kijken wat hij aan het doen was.
Peer had een egel gevonden en speelde ermee als een
bal. Niet echt voorzichtig want hij had wel door dat hij hem moest achterlaten
als ik hem te pakken kreeg.
Heerlijk spel voor Peer. Zo’n lekker ruikende
prikkende bal in zijn bek en het baasje op haar leren schoenen door diepe
plassen en koeienvlaaien achter hem aan.
Gelukkig had ik hem snel te pakken en dus ook de
egel. Na controle van de dikke vette egel, het beestje zonder verwondingen weer
in de bosjes gezet en een super opgewonden Peer in de auto gepropt.
Peer had weer een heerlijk spannend avontuur achter
de kaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten