Ik was al om 06.15 wakker geworden van de
vogels in het park. Omdat wij in de camper sliepen en Peer in zijn bench in de
auto vond ik het een goed moment voor quality-time voor ons samen. Nadat ik
veel moeite had moeten doen om hem wakker te maken, konden we om 07.00 uur op pad
richting het terrein. Peer was als een geitje zo vrolijk door het hoge gras met
dauw aan het rennen. Ik kon de bewaking aflossen en terwijl ik dat deed,
herkende Peer ineens de ruimte back-stage waar hij gisteren de hele tijd had
gelegen, en waar ze op dat moment al weer broodjes aan het klaarmaken waren.
Als een speer rende hij richting back-stage om daar blij tegen zijn
allernieuwste beste vriendinnen de catering dames op te springen.
Peer wordt steeds vervelender. Blaffen, happen
naar iedereen die in de buurt komt van iets wat hij zich heeft toegeeigend.
Zelfs artiesten die mij gedag kwamen zeggen werden in hun vingers behapt door
onze landhaai.
Bij het afruimen had hij zijn oog nog steeds
op zijn oude vriendin Eline liggen. Onder dwang van de hele crew moest Eline
met haar nette jurkje toch echt even knuffelen met de gromPeer. Door hem eerst
te laten zitten, en hem dan meteen te belonen met een kroel in zijn nek, plofte
Peer als een gelukkig mannetje in haar armen om zich helemaal gelukkig te
voelen. Eindelijk met Eline geknuffeld!!!!
Op het einde nog even snel de benen genomen
naar wat wandelaars die duidelijk bang waren voor honden. Feest. Gelukkig bleef
het bij heel hard naar ze toe rennen en vervolgens hen te gebruiken als object
tussen mij en hem in. Ik had hem snel weer te pakken.
In de auto nog even zijn gekke 5 minuten uit
zijn lijf gerend. Overal door de bus behalve op mij. Gelukje want ik reed op de
snelweg. Altijd wel grappig want hij doet dat echt omdat zijn lichaam daar
behoefte aan heeft. Het duurt steeds minder lang.
Thuis in een diepe slaap waar hij tot de volgende
ochtend niet meer uit ontwaakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten