2 mei 2012

Vandaag gaan we weer fietsen. Dat bleek geen succes. Heer Peer is nog steeds in zijn rustige bui en dat houdt in dat de vliegende start waarin hij me normaal lanceert op de fiets, ver van vliegend was. Netjes bleef heer Peer naast lopen en de riem liet hij los op het moment dat ik met mijn vinger NEE gebaarde naar hem.

Zie je wel, het is gewoon een bijna ideale hond!

Na een rustige pas naast de fiets voelde ik na 3 minuten lopen weer een weerstand. In eerste instantie dacht ik aan mijn tempo te versnellen omdat hij vast weer in de riem zou hangen, maar iets zei tegen mij om even achterom te kijken. Daar lag meneer op de grond.

Bezorgd ben ik naast hem gaan zitten waardoor Peertje naar me kwispelde en genoot van mijn aanraking. Nu moet ik op gaan passen want mijn eerste gedachte was dat hij niet lekker was maar nu lijkt het erop dat hij gewoon geen zin heeft om te rennen.

Na een korte rust dus weer blij opstaan en verder rennen. Nu hield ik hem in de gaten en na 2 minuten stortte hij zichzelf weer ter aarde.

Ik kon hem wel meteen verleiden om op te staan en bij mij in het gras te komen zitten. Daar zag Peer een beestje en vol energie ging hij erop af……

Op de terugweg, we zijn maar gaan wandelen, kwamen we 2 agressieve waakhonden tegen op een terrein. Ik liet Peer zijn gang gaan en kon niet anders dan trots op hem zijn. Hij bleef op 1 meter afstand staan kijken met een schuin koppie. Alsof hij zich afvroeg waarom de honden zich zo aan het opwinden waren. Het moment dat de energie verslapte van de honden, liep Peer dichterbij om vlak bij het hek nog even de situatie in te schatten. Toen stak hij zijn hoofd door de tralies en kwam er een gezellige waakhond aan zijn koppie snuffelen. Geen geblaf meer maar nieuwe beste vrienden.

Verderop kwamen we een Mastif tegen met een vrouw aan de andere kant van de riem die vol spanning zat. Van een afstand begon ze al te roepen met de vraag welke kant ik op ging omdat die van haar niet te vertrouwen was.

Brutaal ben ik blijven staan en heb ik, na een korte inschatting van de hond, wat aanwijzingen aan de vrouw gegeven die ze, wonder boven wonder, meteen uitvoerde. Het werd een gezellige ontmoeting tussen de twee honden. Peer is wel erg bijzonder in het overbrengen van zijn blije energie.

Omdat ik er nog steeds niet gerust op ben dat hij helemaal in orde is, hij heeft ons immers al 3 dagen niet speels aangevallen, gegromd of in zijn riem gehangen en hij slaapt erg veel. Ik hou hem extra goed in de gaten zonder de zorgen de overhand te laten nemen.

Bij zijn avondplas hing meneer opeens weer in de riem. Bijna opgelucht over zijn slechte gedrag besloot ik hem aan een paaltje uit te laten razen.

Dat was snel voorbij en thuis werd Peer weer een knuffelpeer.