De planning is om lekker lang wandelen richting hondenveld. Omdat de wond nog zo klein is, besloten we hem een muilkorf om te doen zodat hij er niet bij kon maar wel lekker los kan rennen.
Voor de deur kwamen we al een oudere hond tegen die hij verleidde tot spel. Peer heeft het in zich dat hij met zijn clowns-gedrag zelfs de oudjes mee krijgt in zijn spel. Net over de weg heen mocht hij los.
Binnen een minuut zagen we bloed. Teveel bloed op zijn rechterpoot wat leek op een nieuwe wond. Ook kreeg hij zijn muilkorf meteen af. Na inspectie bleek zijn andere duim te bloeden.
Pffffffff…………… gaan we weer…….
Op naar huis en meteen in de biotex. Daar bleek zijn nagel te zijn gebroken en ziet het er niet heel ernstig uit. Terug zijn kap om en wandelen. Buiten kwamen we zijn vriend weer tegen. Die waren inmiddels weer onderweg terug. Maar zijn nieuwe hondenvriend herkende hem niet meer met kap om en was een beetje bang voor hem.
Jammer.
Met een blije Peer lekker gewandeld. Kap gaat voorlopig niet meer af totdat de wond echt helemaal dicht is en blijft.
Thuisgekomen zat er een aandenken aan Koffie en Peer in de brievenbus.
Koffie staat in een kalender “Mens en dier –Kunst van dierenartsen” Josien Haarsma schrijft over zichzelf maar ook over Koffie op de achterkant van het kunstwerk. “Deze hond, Koffie, werd gered van een heel naar bestaan in Spanje en beleefde nog een paar erg leuke Hollandse jaren. Hij was totaal onopgevoed – wat soms best lastig was – maar ondertussen ….. wat een bink: sociaal, onverstoorbaar opgewekt en eigenzinnig. Hij was en bleef volkomen zichzelf. Relatie mens en dier: ik hou van de eigenheid van individuele dieren, hoe ze zijn.”
Fijn om Koffiebeetjes op deze manier in mijn leven te krijgen. Bedankt lieve Josien!
Peer kwam binnen met de post van Eigen Huis. Als bedankje dat we hadden meegedaan kregen we de foto toegestuurd.
Wat een lieve omschrijving van Josien, een leuk aandenken. Fijn dat hij zo in jullie leven blijft.....
BeantwoordenVerwijderen