Weer een voorbeeldige dag gehad. Helemaal niets in huis is stuk en op een veteraanval na heeft hij tijdens zijn wandeling mij geen enkele keer gebeten. Ondanks dat we weer zonder lampenkap aan het wandelen waren.
Ik heb hem even los gelaten nadat ik goed had gekeken of er andere honden waren of dat er mensen liepen. Niet dat ik bang ben dat er wat zal gebeuren maar omdat Peer altijd uitleg vergt naar andere, en ik geen zin had sociaal te zijn. Verzekerd van het feit dat we helemaal alleen waren heb ik Peer even los gemaakt en ging hij meteen als een speer naar het andere kant van het veld waar 100den ganzen zaten. Onder luid kabaal liepen zij het water in. Bang dat hij ze iets zou aandoen was ik niet. Dat zag ik wel op de manier waarop hij hun richting op rende. Beetje onzeker maar blij dat er iets bewoog.
Op dat moment zag ik ook een dame met Nordic Walking stokken de hoek omkomen.
Peer zag haar ook en omdat zij er minder spannend uitzag dan de ganzen, ging hij in hetzelfde tempo richting de dame.
Op deze afstand kan je dus helemaal niets doen. Gelukkig kon ik aan Peer zijn reactie zien dat zij absoluut geen angst had voor hem omdat hij even snuffelde, niet eens tegen haar opsprong, en het vervolgens op een rennen in mijn richting op zette. Fijn want het commando komen is hij dus nog niet verleerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten