Gisteravond kwam S uit Berlijn aan.
Peer helemaal door het dolle heen maar gelukkig kwam hij redelijk snel in knuffelmodus. Op zijn rug met de benen wijd.
Bij horende honden kan je het enthousiasme naar bezoek stap voor stap aanpakken. De hond hoort te bel, waar je begint met het claimen van de deur en je bezoek.
Bij een dove hond staat er opeens iemand in zijn huis. Langzaam aanpakken dus. Omdat hij nog steeds met een open wond rondloopt en een grote lampenkap om zijn hoofd heeft, valt het niet mee om een balans te vinden tussen streng aanpakken en hem laten wennen aan nieuwe mensen in zijn leven.
Belangrijk is wel dat hij leert pas aandacht te krijgen als hij zich rustig gedraagt.
Voor nu hebben we de tussenoplossing dat het bezoek bij de eerste sprong van Peer richting handen hem in zijn nekvel grijpt waardoor Peer zich meteen op zijn rug laat vallen en zich laat knuffelen met zijn benen wijd. Door dit gedrag te vertonen mag hij dan ook geknuffeld worden door het bezoek.
Houd wel in dat we nog niet iedereen kunnen uitnodigen in huis omdat je best mentaal sterk moet staan om deze opdracht uit te kunnen voeren.
’s Avonds nog even met S gelopen in het bos. Peer is nog steeds helemaal weg van S en ze zal dus de liefdes blauwe plekken van de kap op haar kuiten nog lang koesteren.
Terug gekomen is Peer de rust zelf. Dit zijn momenten dat hij beloond moet worden.
Goed gedrag belonen en slecht gedrag negeren is bij dove honden zeer belangrijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten