Vandaag mochten we uitslapen van Peer. Hij is dan ook tot 4 uur vannacht aan het grommen en blaffen geweest dus het mocht ook wel even.
Hij raakt al aardig gewend aan het plassen op het balkon. Fijn want vandaag mogen M en ik zijn verband eraf halen en de wond open laten.
Voordat we dat gaan doen, gaan we nog even lekker wandelen. Zijn riem om (niet aan de kap vast) en de andere kant aan zijn kap vast zodat we die een beetje omhoog kunnen houden voor hem. Hij wil zo graag rennen maar los lopen is niet handig. Buiten dat hij alles met zijn lampenkap opschept, loopt hij zichzelf letterlijk over de kop als hij los begint te rennen.
Gelukkig belde mijn vader met zijn nieuw verkregen informatie van een fokker. Hij vond het niet een abnormale reactie van Peer op M omdat hij natuurlijk naast zijn gebrek aan geluid, nu ook nog visueel minder ziet en lichamelijk beperkt wordt door zijn poot en de kap. Fijn om te horen en al helemaal van mijn vader!
Onverwacht vriendinnetjes S en M op bezoek gehad. Omdat S nogal in de piepzak zat door privé redenen, was Peer zo gefocust op haar, dat ze bijna niet naar binnen durfde. Peer in de gang en wij aan de thee.
Zodra zij weg waren was het voor ons tijd om Peer te onderwerpen aan de grote schoonmaak actie. De dierenarts had gisteren het verband extra stevig vast gemaakt wat het voor ons moeilijk maakte om het los te krijgen. Na eindeloos pielen besloten we het samen met de wond te laten weken in groene biotex.
Peer laat zich makkelijker behandelen door ons en ook een badje lijkt makkelijker te gaan als we zijn poot ondersteunen en hem dan langzaam laten zakken in het water. De wond ziet er eng uit. Het duimbotje steekt er behoorlijk uit en door het weken is het weer aan het bloeden geslagen.
Na zijn badje ingespoten met Acederm voor wondgenezing. Raar want dit spul is gemaakt om op een open wond te spuiten en je mag dan een vriendelijke spray verwachten. Deze spray gaat keihard. Gelukkig in een keer goed gemikt en nu mag hij los lopen.
Hij loopt ondertussen beter doordat het verband er niet meer op zit maar omdat het nog bloed ligt het kleed in een andere kamer en beschermdekentjes op de bank.
We hadden hem ook in de gang kunnen laten maar dan lijkt het weer zo op een strafbankje voor hem.
Het is even aanpassen maar hopelijk is hij het waard.
Peer wordt steeds actiever. Nu loopt hij als een gek achter een opgerold dekentje aan te hollen. Moeilijk voor hem om te pakken want met die kap komt hij nergens bij.
Speelt hij eindelijk eens lekker zelf, maken we ons nog zorgen. Is het niet om zijn poot, dan wel om alle meubels in huis die het zwaar te verduren hebben onder de kracht van lampie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten