Door de feestdagen geen tijd gehad om de avonturen van Peer bij te houden.
Vrijdagavond kwam er onverwacht een vriendin logeren. Super gezellig maar een normaal gesprek met een net wakkere Peer is moeilijk. Het was een kort bezoekje maar Peer vindt bezoek zo ontzettend gezellig dat hij moeite heeft met mensen te laten gaan. Toen mijn vriendin E midden in de nacht terug kwam, lag ik op scherp. Hij kan soms ontzettend waaks zijn naar het luchtledige. Ik had E express niet gewaarschuwd want was bang dat ze dan met enige dronkenangst energie zou binnen komen. Dat zou Peer direct voelen en er op reageren. Ik had haar dus aangeraden zachtjes te lopen (hij is toch doof) en hem zo niet wakker te maken.
Toen ze binnenkwam werd ik wakker van een hele blije Peer die zo blij was dat ze weer terug was bij ‘zijn’ roedel dat hij alleen maar om haar heen bleef huppelen en kwispelen. Een waakhond zal het dus ook niet worden.
De volgende ochtend vroeg naar Goirle om daar sinterklaas te vieren. Voor we naar binnen gingen zijn we eerst gaan wandelen op de hei om Peer kennis te laten maken met de kinderen. De kinderen geïnstrueerd dat als er een hond (in dit geval Peer) druk op hen af komt rennen, dat ze stil moeten blijven staan met hun armen over elkaar en naar boven kijkend. Zodra Peer lekker aan de riem meeliep, mocht hij los en had hij totaal geen oog voor de kinderen. Heerlijk huppelend steeds een stukje verder bij ons vandaan. Het moment dat ik hem uit het oog verloor zijn we van richting veranderd zodat hij leert om ons in de gaten te houden. Dat werd me een sprint zodra hij erachter kwam dat we bij hem vandaan liepen.
Over gelukkig kwam hij bij ons aan en wilde zijn geluk graag delen met de kinderen. Helaas was dat voor het meisje van 4 een beetje teveel van het goede en zullen we nonchalant hard moeten werken om deze innige omhelzing van Peer weer uit haar hoofd te krijgen.
Thuis gekomen hem het huis aan de riem laten verkennen. Daarna zijn bench in de woonkamer gezet waarna het sinterklaas geweld losbarstte.
Gek genoeg had Peer iets met de vader van M. Telkens als hij langsliep begon hij te blaffen. Jammer want ik had gehoopt dat de eerste kennismaking tussen Peer en mijn schoonouders een soort van vonk van liefde op het eerste gezicht zou zijn. ’ s Avonds nog maar even wezen fietsen met hem om hem te compenseren met de tijd die hij deze dag in zijn kooitje moest doorbrengen.
Gelukkig heeft hij maar 1 glas weten om te kegelen dus een erg slechte indruk heeft hij ook niet gemaakt. Er is namelijk veel wat stuk kan in het huis viel mij dit weekend op.
De volgende dag naar mijn zus gereden nadat we een stuk zijn gaan wandelen. M zijn neefje van 7 ging mee op de step. Daar was duidelijk een klik. Hij wilde heel graag in draf naast de step lopen. Erg grappig om te zien hoe hij daar een taak voor zichzelf ziet toegeschreven.
Sinterklaas is nou eenmaal het feest van voor de kinderen dus bij zus en familie met kinderen in de leeftijd van 1 tot 6 jaar een zondagje Sinterklaas vieren vergt nogal was voorbereiding. Naast de gedichten en surprises moest er ook rekening worden gehouden met Peer en de vele familieleden met angst voor honden.
Dus voordat het feest begon, hebben we de oudste van mijn zus meegenomen naar het IJsselmeerpark om wat Peerenergie te drainen. Super omdat ook mijn ouders mee liepen en zij degene zijn die Peer zijn vakantie adres bezorgen. Zo kunnen ook zij rustig wennen aan hem, zijn gedrag en de gebaren.
Bij mijn zus heeft hij zich voorbeeldig gedragen. Met een botje ion de vorm van een schoen die hij de avond daarvoor had gekregen van Sinterklaas in zijn bench heeft hij om de twee uur een rondje gelopen.
Ook ’s avonds was het een lieverd toen we weer eenmaal thuis waren.
Nu 5 december heb ik een drukke dag. 2 afspraken voor 2 verschillende projecten. Daarnaast kwamen ook de mannen voor het instaleren van een nieuwe geiser. Omdat ik het belangrijk vind dat Peer zich goed gedraagt tegenover dit soort bezoek, mag hij ze wel opwachten boven aan de trap (we wonen op 2 hoog) maar hij mag niet beneden wachten.
De mannen van de geiser waren zijn beste nieuwe vrienden in een mum van tijd. Spelen met een van hen zoals hij met mij nog nooit gespeeld heeft en de harten stelend van beide beren van mannen. Toen was het tijd voor mij om naar een afspraak te gaan. Ik had besloten hem mee te nemen en hem in de bench in de auto te laten. Thuis laten met mannen die proberen te werken was geen optie.
Blijkt Peer helemaal niet met mij mee te willen. Dus ik beneden aan de trap gebaren naar Peer dat hij moet komen. De oplossing, een van de geiser mannen is met Peer meegelopen naar beneden. Als een lammetje liep hij achter zijn nieuwe vriend aan.
Na mijn afspraak mijn schuld gevoel afgekocht door een nieuwe extra lange route over koeienvelden te gaan lopen. Elke koeienvlaai heeft een kusje van Peer gekregen!
Voorlopig dus maar even geen zoen op zijn bekkie geven.
Score: Marit – Peer= 0 – 1001 (1000 koeienvlaaien en 1 trimmer)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten