Al 2 dagen niet (hard)gebeten! Een record. Maar ik had het nog niet uitgesproken of meneer, nog druk van het spel met de bal, hing ergens tussen mijn benen en mijn bil.
Gelukkig, ik had alleen nog maar vergeelde blauwe plekken maar deze zou mooi donker paars uit gaan vallen.
Omdat Koffie zeker niet uit onze hoofd is, heb ik de tekst in zijn logeerboekje terug gelezen over Koffie tijdens onze vakanties bij mijn ouders. Zo lief om te lezen hoe mijn ouders met hem bezig waren. Zo te lezen was hij ook niet altijd een makkelijke maar dat was ik blijkbaar vergeten.
Elke dag eindigt mijn moeder wel met dat hij zo lief is.
Dat moet met Peer ook wel gaan lukken want mijn ouders kunnen ook wel door zijn drukte heen kijken.
Op het moment is het nog niet mogelijk om hem te laten logeren bij mijn ouders, laat staan bij de ouders van M.
Nu maar vaak meenemen dan kan hij vast wennen aan zijn vakantie adresjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten