Het lijkt erop dat Peer zindelijk is. Zolang wij hem goed in de gaten houden geeft hij aan wanneer hij moet plassen. Jammer alleen dat het vanmorgen wel erg vroeg was dat hij het aangaf door te pieffen. Een soort van blaf met een piep er door heen.
Zijn 11 uur wandeling ging super. Bijna de hele weg los mee gerent en zelfs op de stukken met lang gras heeft hij mijn jas maar 1 keer bewerkt met zijn tandjes. Op de helft van de wandeling kwamen we een andere hond tegen. Hoewel ik niet zo’n eigenaar wil zijn die te pas en te onpas Peer zijn verhaal in de lucht gooit, vind ik het wel van belang dat mensen weten hoe het zit en waarom ik de actie onderneem die ondernomen moet worden. In dit geval was het een hond die Peer al een aantal keer vocaal waarschuwde dat hij niet te dicht bij zijn balletje in de buurt mocht komen. Peer had natuurlijk niets door en deed zijn best hem uit te dagen voor een spelletje. Toen de eigenaar van de hond in kwestie angstig begon te roepen dat ik mijne vast moest houden omdat die van hem zo ontzettend aan het grommen was geslagen, was ik verbaasd dat hij zijn hond zo slecht kent. Het was duidelijk een hond die Peer eens even zou gaan opvoeden. Dat deed hij dan ook door op hem af te rennen (de bal uit zijn bek te verliezen) en Peer op zijn rug te dwingen. Super hond dus! Jammer was, dat Peer in de modder op zijn rug ging liggen en hij nu dus niet alleen 2 zwarte oren heeft, maar ook een zwarte rug en zijkant.
Jammer dat zijn eigenaar boos werd op zijn hond.
In de middag wandeling werden we halverwege vergezeld van vrienden van ons met 2 kleine kinderen. Tijdens het drinken van warme choco kon de oudste Peer makkelijk aaien en alhoewel ik er bovenopzat…. Of eigenlijk andersom, Peer zat bovenop mijn schoot, kon het meisje van drie alles met hem doen.
De kleinste kroop nog en ik wilde Peer zijn mega aandacht voor het kruipende grietje niet belonen. Daar mocht hij dus nog niet bij in de buurt komen.
Terug lopen ging super. De 3 jaar oude peuter liep met Peer aan de hand totdat Peer weer helemaal wakker was na de schootsessie en besloot dat het bond in haar schoentjes zijn nieuwe target was. Gelukkig bleef hij maar 1 keer aan haar jurkje hangen in de hoop dichter bij haar in de buurt te kunnen komen.
Nu, terwijl ik dit schrijf, ligt hij heerlijk op ons beide schoot geniet geluiden te maken die, tussen het huilen van een kind en het genot van een seksende struisvogel, inzit.
De laatste 2 dagen bijna niet gebeten op een paar ongelukjes na met een heerlijke slome BullOpSchoot avond.
Er is hoop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten